భగవద్గీత - అర్జునవిషాదయోగము - మొదటి అధ్యాయము

దుర్యోధనాదుల ఈ దుష్కార్యములు పూర్తిగా అనుచితమైనవి అనుట వాస్తవము, వారి చేష్టలు వింతగొల్పునవి కావు. ఏలనన దురాశ వలన వారు వివేకభ్రష్టులైరి. అందువలన కులనాశనముచే కలుగు అనర్థములను వారు ఊహింపలేకున్నారు. దాని దుష్పరిణామములను తెలియలేకున్నారు. ఉభయ సైన్యములలో చేరియున్న సోదరులలో, బంధువులలో, మిత్రులలో పరస్పర వైరము కల్పించి ఒకరినొకరు హతమార్చుకొనునట్లు చేయుట ఎంతటి భయంకర మహాపాపమో వారి బుద్ధికి అందకున్నది. కాని మేము వారివలె లోభముతో అంధులము కాలేము కదా! కులనాశము వలన కలిగెడు దోషములను బాగుగా తెలియుదుము. కాన తెలిసి తెలిసి ఇంతటి ఘోరపాపమునకు ఎట్లు ఒడిగట్టుదుము? కాబట్టి బాగుగా ఆలోచించి మనము దీనినుండి బయటపడవలయును.