భగవద్గీత - అర్జునవిషాదయోగము - మొదటి అధ్యాయము

అర్జునుడు తన మానసికస్థితిని చిత్రీకరించుచు ‘ఓ కృష్ణా! ఆత్మీయులగు నా స్వజనులను సంహరించినపిదప లభింపనున్న విజయమును గాని, రాజ్యమునుగాని, సుఖమును గాని నేనెంతమాత్రమును కోరుకొనుట లేదు. వీరందరిని వధించిన మీదట ఇహలోకమునందుగాని, పరలోకమునందుగాని నాకు మిగిలేది పరితాపమేయని స్పష్టమగుచున్నది. అప్పుడిక యుద్ధము జేయుటేల? వీరిని వధించుటేల? ఇటువంటి రాజ్య భోగములతో లభించునదేమి? వీరినందరిని సంహరించి జీవించుటవలన కూడా పొందులాభమేమియును లేదని’ నా బుద్ధికి తోచుచున్నది.’ అనునదియే అర్జునుని మాటల అంతరార్థము.