భగవద్గీత - అర్జునవిషాదయోగము - మొదటి అధ్యాయము

ఇందులకే అర్జునుడు ‘ఘ్నతః’, ‘అపి’ అను పదములను ప్రయోగించెను. ‘నా పక్షమువారు నన్ను చంపుదురను ప్రశ్నయే ఉదయింపదు. విపక్షమున గల బంధువులు సైతము నేను యుద్దమును విరమించినప్పుడు కూడా బహుశా నన్నుసంహరించుటకు ఇష్టపడరు. ఏలనన వారు రాజ్యలోభముచే పోరు సల్పుటకు తలపడియుంటిరి. మేము యుద్ధనివృత్తులమై రాజ్యకాంక్షను వీడినప్పుడు ఇక మమ్ము సంహరించుటకు వారికి ఎట్టి కారణము మిగిలి యుండదు. కానీ ఇంతలో ఒకవేళ ఎవరైనను చంపదలచినచో, అట్లు నన్ను వధించుటకు ప్రయత్నించువారిని కూడా నేను సంహరింపను అని అతని అభిప్రాయము.

ధారుణి యందలి రాజ్యము, సుఖభోగముల మాట యేల? వీరిని సంహరించుట వలన నిష్కంటకమగు త్రైలోక్య రాజ్యము లభించినను ఆచార్యులను, ఆత్మీయులను, సర్వజనులను చంపుటకు నేను ఇష్టపడను అని అర్జునుని భావము.